سواپ گاز سبب بی اثر کردن تحریمها میشود
تاریخ انتشار: ۱۱ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۱۸۴۲۱
نماینده مردم اهواز در مجلس شورای اسلامی در گفت و گو با مهر در خصوص مزایای قرارداد سوآپ برای کشور، گفت: قراداد سوآپ دارای چند مزیت برای کشور است. ۷۰ درصد گاز ایران در بخش جنوبی کشور تولید میشود و از طرفی عمده ی استانهای سردسیر در شمال کشور قرار دارد، یعنی اگر بخواهیم چند هزار کیلومتر خط انتقال گاز و ایستگاههای تقویت فشار ایجاد کنیم، هم از نظر صرفهی اقتصادی و هم افت فشار با چالشهایی مواجه میشویم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
مجتبی یوسفی، عضو کمیسیون عمران مجلس در ادامه افزود: سوآپ یک طرح مرسوم بین کشورهاست. اخیراً بحثهایی در خصوص توجه ویژه به دیپلماسی انرژی در کشور صورت گرفت و مجدداً سوآپ گاز از ترکمنستان فعال شد. از طرفی نیز مذاکرات ایران با روسیه در خصوص قرارداد ۴۰ میلیارد دلاری گاز به نتیجه رسید و این سبب رفع نکرانی کمبود گاز در فصلهای سرد سال در شمال کشور شد.
عضو کمیسیون عمران در مجلس شورای اسلامی در ادامه اظهار داشت: به هر میزان که به سمت توجه به دیپلماسی انرژِی و حتی ایجاد کریدورهای جدید انرژی حرکت کنیم، امنیت پایدار کشورهای طرف قرارداد در منطقه و همچنین وابستگی این کشورها هم افزایش مییابد.
وی در ادامه اشاره کرد: بحث سوآپ تا حدی سبب بی اثر شدن تحریمها هم میشود، این موضوع هم راستا با سخنان مقام معظم رهبری است که فرمودند به جای دور زدن تحریمها باید آنها را بی اثر کرد. یعنی وقتی دیگران به انرژی ما وابسته باشند در نتیجه میتوانیم روی یک امنیت پایدار و صادرات بدون تحریم حساب کنیم.
این نماینده در پایان در خصوص وجود امکان راه یابی ایران به بازار گاز اروپا نیز عنوان کرد: در شرایط کنونی و بعد از قرارداد گازی با روسیه شرایط انرژی که اروپا با آن مواجه است میتوانیم، از این فرصتهای طلایی برای کشوری مانند ایران استفاده کرد و نوعی وابستگی به انرژی ایران به خصوص در بخش گاز مانند بنزین استفاده کرد. چه بسا این جریان میتواند نسبت به بی اثر کردن تحریمها نیز کمک کند.
کد خبر 5622595 محمدحسین سیف اللهی مقدممنبع: مهر
کلیدواژه: مقام معظم رهبری ایران ترکمنستان روسیه مجلس شورای اسلامی مجتبی یوسفی وزارت نفت بورس بانک مرکزی ایران وزارت صنعت معدن و تجارت روسیه واردات خودرو بازار سرمایه گزارش روزانه بورس سید رضا فاطمی امین وزارت نیرو ایران وزارت نفت اوپک وزارت راه و شهرسازی صنعت خودروسازی تحریم ها بی اثر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۱۸۴۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دویچهوله: تحریمها ناکارآمد است اما غرب ناچار است تحریم کند!
شبکه رسانهای دولت آلمان میگوید: تحریمها علیه ایران و روسیه کارآمد نیستند اما غرب مجبور است تحریم کند.
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: دویچهوله در تحلیلی که به ارزیابی تحریمهای غرب اختصاص داشت، نوشت: ایران ۴۰ سال است که با تحریمهای غرب زندگی میکند اما هرگز سرعت تحریم شدنش به اندازه روسیه نبوده است. ایران میداند، چین میداند و ظاهراً دولت آمریکا هم میداند مبنی بر اینکه با وجود تحریمهای موجود علیه صنعت نفت جمهوری اسلامی، نفت ایران با حجم بیسابقه به چین ارسال میشود. خاویر بلاس، ستوننویسی که مباحث مرتبط با انرژی و کالاها را برای بلومبرگ پوشش میدهد، اخیراً توضیح داد که چگونه نفت ایران به چین میرسد. اگر دولت چین را باور دارید، این کشور هیچ نفتی از ایران وارد نمیکند؛ صفر. حتی یک بشکه. در عوض، مقدار زیادی نفت خام از مالزی وارد میکند. به حدی که طبق دادههای رسمی گمرک چین، این کشور به نوعی بیش از دو برابر بیشتر از تولید واقعی مالزی از آن کشور نفت میخرد. با تغییر نام نفت ایران، مالزی در سال گذشته پس از عربستان، روسیه و عراق به چهارمین تامینکننده بزرگ نفت خارجی چین تبدیل شد. سالهاست که ایران از امارات به عنوان مرکز دور زدن تحریمها استفاده کرده است. دبی، یکی از هفت امارت امارات، دروازه ورود کالاهای ممنوعه غیر از نفت به ایران است. تهران مدتهاست که زنجیرههای تامین خود را تغییر داده تا تقریبا همه چیزهایی که توسط آمریکا یا اتحادیه اروپا تحریم شده، به دست آید.
پس از تحریمهای غرب، روسیه مجبور شد مسیرهای تجاری مشابهی ایجاد کند تا از تامین پایدار کالاهای حیاتی برای اقتصاد خود اطمینان حاصل کند. جمهوریهای شوروی سابق در آسیای مرکزی برای دور زدن تحریمها ایدهآل بودهاند، زیرا کشورهایی مانند قزاقستان یا قرقیزستان بخشی از اتحادیه گمرکی با مسکو هستند. علاوهبر این، فواصل بسیار زیاد، کنترل تحریمها را عملاً غیرممکن میکند؛ قزاقستان به تنهائی بیش از ۷۵۰۰ کیلومتر با روسیه مرز مشترک دارد.
بهعنوان مثال، بهدلیل استراتژی تحریمهای روسیه، ارمنستان شاهد افزایش تقریباً ۱۰۰۰درصدی واردات خودروها و قطعات آلمانی در سال گذشته بود. بر اساس آخرین دادههای ارائهشده توسط پایگاه داده جهانی ردیابی تحریمها، روسیه تحریمشدهترین کشور جهان است. با این حال، اقتصاد روسیه سال گذشته رشد قابلتوجهی معادل ۳.۶درصد را تجربه کرد و به گفته وزیر دارایی، کرملین انتظار دارد که نرخ رشد در سال ۲۰۲۴ «در همان سطح» باقی بماند. صندوق بینالمللی پول پیشبینیهای رشد روسها را تایید میکند و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را ۳.۲درصد تعیین میکند.
تحریمهای مالی، دسترسی بانکهای روسیه به بازارهای مالی بینالمللی را محدود و آنها را از سیستم بانکی مهم و حیاتیِ سوئیفت (SWIFT) که عامل انجام اکثر نقلوانتقالات بینالمللی پول و اوراق بهادار است، خارج کردهاند. علاوهبر این، بانک مرکزی روسیه از دسترسی به ذخایر هنگفت خود که در کشورهای G۷ قرار دارد، محروم شده است. نکته قابلتوجه این است که تنها تحریمهایی که توسط شورای امنیت سازمان اعمال میشوند از نظر قانونی برای همه کشورهای جهان الزامآور هستند. در واقع چند کشور مانند هند، برزیل و چین وجود دارند که به این تحریمها پایبند نبودهاند.
با وجود عدمقابلیت اجرای کامل تحریمها توسط غرب، چرا این کشورها همچنان به اعمال آنها ادامه میدهند؟ به گفته کریستین فون سوست، کارشناس تحریمها در مؤسسه آلمان برای مطالعات جهانی و منطقهای، «اگر هیچ تحریمی اعمال نمیشد، تقریباً مانند حمایت ضمنی بود، یا انگار کسی به حمله روسیه پاسخ نمیدهد.»
واشنگتن قصد دارد چند بانک چینی را هدف قرار دهد تا از اعمال تحریمهای غرب اطمینان حاصل کند. دولت جو بایدن، میخواهد پکن را از سیستم مالی جهانی کنار بگذارد تا جریان تامین مالی ماشینآلات جنگی روسیه را متوقف کند.
در اتحادیه اروپا، ژانویه سال گذشته فردی به نام دیوید اوسالیوان، فرستاده ویژه تحریمها از ایرلند، برای مشارکت در تلاشهای دیپلماتیک به منظور اجرای رژیم تحریمهای این اتحادیه، منصوب شد. وظیفه او همچنین این است که برای مثال به کشورهای همسایه روسیه سفر کند و دولتهای آنجا را متقاعد کند که تحریمها را با جدیت بیشتری اجرا کنند. مشکل کلی این است که هم روسیه و هم ایران، راههایی برای دور زدن تحریمها دارند.